เมื่อครั้งอดีตนั้น การสัญจรค้าขายนั้นจะใช้ทางน้ำเป็นส่วนใหญ่จึงเป็นที่มาของคำว่าตลาดน้ำ แต่กาลเวลาได้ล่วงเลยมาถึงยุคสมัยของความทันสมัย การคมนาคมทางถนนสะดวกขึ้น การสัญจรค้าขายทางน้ำจึงได้ลดบทบาทลงไป แปรเปลี่ยนมาอยู่บนบก โดยตลาดบกแห่งแรกของประเทศไทยนั่นคือ “ตลาดนางเลิ้ง”

 

ตลาดนางเลิ้งเป็นชุมชนและตลาด ตั้งอยู่ถนนนครสวรรค์ เขตดุสิต โดยก่อตั้งในสมัยรัชกาลที่ 5 เปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 29 มีนาคม 2443 โดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จเป็นองค์ประธานในพิธีเปิด

 

ซึ่งแต่เดิมเรียกย่านแห่งนี้ว่า“ย่านสนามกระบือ” จนกาลเวลาได้ผันเปลี่ยนเรียกย่านนี้ว่า“อีเลิ้ง” เหตุที่มีชื่อเรียกแบบนี้เนื่องด้วยบริเวณริมคลองผดุงกรุงเกษมบรรจบคลองเปรมประชากร มีชาวมอญล่องเรือนำตุ่มอีเลิ้งมาวางขายและกลายเป็นชื่อคุ้นปาก

 

จวบจนถึงยุคสมัยจอมพล ป.พิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรี ได้มีการเปลี่ยนชื่อให้สุภาพขึ้นว่า “นางเลิ้ง”

 

มนต์เสน่ห์ที่พบเห็นได้คือตึกรามบ้านช่องทั้งด้านนอกและด้านในตลาดนางเลิ้งนั้นเป็นสถาปัตยกรรมแบบเก่าที่สวยงาม โดยปัจจุบันได้มีการบูรณะทาสีใหม่ให้สีสันงดงามมากยิ่งขึ้น

 

อีกทั้งในตลาดยังเป็นที่ตั้งของร้านค้าร้านอาหารต้นตำรับมากมายให้ผู้ที่ได้มาเยือนได้จับจ่ายลองลิ้มชิมรส ไม่ว่าจะเป็นของคาวหรือของหวานก็ต่างเป็นสิ่งขึ้นชื่อของตลาดแห่งนี้ อาทิ ขนมเบื้องโบราณ ร้านบะหมี่ ส.รุ่งโรจน์ ไส้กรอกปลาแนม ข้าวเกรียบปากหม้อ นันทาขนมไทย

 

สถานที่สำคัญของตลาดนางเลิ้งได้แก่ โรงภาพยนตร์เฉลิมธานี ที่มีอายุเก่าแก่กว่า 80 ปี สร้างขึ้นสมัยรัชกาลที่ 6 เป็นที่บันเทิงที่จะได้ชมภาพยนตร์จากทุกชาติทั้งไทย, จีน อินเดีย, ฝรั่ง

 

จากจำนวนคนดูที่เคยมากถึงรอบละ 300-400 คนก็เหลือเพียงรอบละไม่ถึง 10 คน จนต้องเลิกฉายไปเมื่อปี พ.ศ. 2536 ปัจจุบันเป็นเพียงโกดังเก็บของ

 

ตลาดนางเลิ้งแห่งนี้ยังมีสถานที่สำคัญอีกอย่างคือ ศาลเจ้าประจำตลาดน้ำคือศาลเสด็จเตี่ย กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ เพราะวังเก่าของท่านก็อยู่เยื้องข้ามคลองไปไม่ใกล ศาลแห่งนี้จะจัดงานประจำปีช่วงปลายเดือนธันวาคม ซึ่งจะคาบเกี่ยวกับวันประสูติของท่าน (19 ธันวาคม) อีกด้วย

 

“ย่านตลาดนางเลิ้ง” แห่งนี้จึงไม่ได้เป็นเพียงแค่ตลาดบกแห่งแรกของประเทศไทย แต่ยังเป็นย่านที่คงมนต์เสน่ห์ดั้งเดิมไม่ว่าจะเป็นอาคาร อาหารหรือวัดวา เป็นอีกหนึ่งย่านของผู้ที่ชอบกินชอบเที่ยวควรได้มาเยี่ยมเยือนสักครั้ง