ข้อมูลทั่วไปตำบลพังยาง
ตำบลพังยาง คำว่า “พังยาง” มาจากชื่อของสระน้ำขนาดเล็กถึงขนาดกลาง โดยมีประวัติสืบทอดมาจากผู้คนในสมัยโบราณ ชุมชนแถบนี้เป็นชุมชนสองทะเล คือ ทะเลอ่าวไทยและทะเลสาบสงขลา ทำให้ผู้คนแถบนี้หาน้ำจืดมาเพื่ออุปโภคบริโภคได้ค่อนข้างยาก ผู้คนในชุมชนแห่งนี้จึงมีการรวมตัวกันขุดสระน้ำขึ้นมาเพื่อใช้ในการดำรงชีวิตและเพื่อการเกษตร ซึ่งผู้คนแถบนี้ไม่ได้เรียกแหล่งน้ำแห่งนี้ว่าสระน้ำหรือบ่อน้ำ แต่กลับเรียกแหล่งน้ำแห่งนี้ว่า “พัง” ซึ่งในแถบคาบสมุทรสทิงพระจะมี “พัง” หรือสระน้ำจำนวนมาก ซึ่งแล้วแต่ว่าชุมชนนั้นๆ จะตั้งชื่อสระน้ำแห่งนั้นว่าอะไร
ในส่วนของตำบลพังยาง มีการตั้งชื่อว่าพังยาง ก็เพราะว่าเป็นแหล่งน้ำที่มีผู้คนใช้กันจำนวนมากและมีต้นยางใหญ่อยู่ริมสระน้ำแห่งนี้ จึงทำให้ผู้คนแถบนี้เรียกสระน้ำแห่งนี้ว่า “พังยาง” ซึ่ง พังยางนี้ได้มีผู้คนมาใช้น้ำกันจำนวนมาก จึงทำให้เกิดชุมชนขึ้น และเป็นชุมชนแห่งแรกที่มีการก่อตั้ง ชุมชนขึ้นในตำบลแห่งนี้ ด้วยเหตุที่เป็นชุมชนที่มีการรวมตัวกันแห่งแรกของตำบล จนทำให้มีการตั้งชื่อของตำบลว่า “ตำบลพังยาง” จนมาถึงปัจจุบันนี้